Oddychanie jest określane jako synonim życia. Jest ono naturalne i automatyczne. Większość z nas oddycha bez świadomości tej czynności i nie zdaje sobie sprawy, jak ważna dla podtrzymania życia jest jakość oddechu.
Z jogicznego punktu widzenia każdy z nas ma wyznaczoną ilość oddechów. Dlatego aby żyć dłużej oddech powinien być głęboki i długi. Wraz z tlenem, azotem i dwutlenkiem węgla poprzez oddech do organizmu dostarczana jest również prana – siła witalna. Joga uczy nas, jak żyć zdrowo i jak oddychać.
Oddychanie powinno być uważane za najważniejszą czynność ciała, wszystkie pozostałe czynności zależą od niej. Człowiek może wytrzymać kilka dni bez jedzenia trochę krócej bez picia, lecz bez możliwości oddychania życie jego przerwie się po kilku chwilach.
Życie jest uwarunkowane od oddychania, jak i również oddychanie jest warunkiem prawidłowości jego przyzwyczajeń oraz długowieczności i braku chorób. Świadoma kontrola siły oddychania może przedłużyć nasze życie, powiększyć siłę życiową, zdrowie i odporność. Niedbałe oddychanie, bez rozwagi, skraca życie i zmniejsza jego siłę i odporność.
Za oddychanie odpowiedzialny jest układ oddechowy. W skład jego wchodzą:

• nos i gardło;
• krtań;
• żebra;
• membrana tchawicy;
• płuca, pęcherzyki płucne,
• oskrzela – większe drogi powietrzne w pluchach;
• oskrzeliki – mniejsze drogi powietrzne w płucach;
• rzęski – małe struktury przypominające włosy w płucach.

Podstawowym celem układu oddechowego jest dostarczenie tlenu i uwalnianie dwutlenku węgla, Odgrywa on ogromną role w równowadze kwasowo-zasadowej i metabolizmie. Gdy układ oddechowy jest silny i zdrowym w organizmie jest energia i zdolność do rozwoju w życiu. Zwiększa się absorbcja tlenu z otaczającego powietrza oraz bezproblemowe uwalnianie dwutlenku węgla. Głównym mięśniem oddychania jest przepona. Jest to cienki płat mięśnia w kształcie kopuły. Mięsień ten oddziela serce i płuca od narządów trawienia i wydalania oraz klatkę piersiową od brzucha. Podczas naturalnego oddychania przepona przesuwa się w dół i tworzy próżnię w części piersiowej, która ściąga powietrze do płuc. Ruch przepony w dół powoduje przesuwanie się jamy brzusznej, a wtedy brzuch rozszerza się przy wdechu oraz zwęża przy wydechu.
Jedną z pierwszych lekcji w jodze jest nauka prawidłowego oddychania. Joga jest ćwiczeniem, w którym dochodzi do nawiązania więzi z duchem wewnątrz nas, polega na dostrajaniu się do istoty serca, marzeń i pragnień, a następnie wyrażenie tego poprzez ciało fizyczne. Oddech jest środkiem, poprzez który dochodzi do nawiązania tej więzi. Cechy charakterystyczne dla oddychania naturalnego:

• w czasie wdechu dno miednicy rozszerza się, a podczas wydechu zwęża i podnosi.
• w czasie wdechu obojczyki podnoszą się i przesuwają do przodu, a podczas wydechu opadają,
• w czasie wdechu ramiona obracają się do zewnątrz, a podczas wydechu obracają się do wewnątrz.

Proces naturalnego oddech łatwo zaobserwować u dziecka, gdzie brzuch unosi się i opada przy każdym oddechu. Dzieci oddychają całym swoim ciałem, jakby każda część ich ciała rozciągała się.
Zwiększenie świadomości, w jaki sposób działa naturalne oddychanie, bez prób jego kontrolowania, może wprowadzić nas w stan spokoju i relaksacji.
Praktyka jogi w świadomy sposób wykorzystuje przeponę przy oddychaniu, ten sposób oddechu nazywamy oddychaniem przeponowym.
W stanie normalnym człowiek nie potrzebuje uczyć się oddychania, jak zwierzę i dziecko – oddycha naturalnie i prawidłowo. Lecz cywilizacja narzuca mu ruchy nieprawidłowe i nieprawidłowe położenie ciała w czasie chodzenia, stania czy też siedzenia. Wszystko to wpływa na zaburzenia oddychania. Wśród ludzi cywilizowanych niewielki procent stanowią normalnie i prawidłowo oddychający. W związku z tym wzrasta ilość osób z zapadłą piersią ze zgarbionymi plecami. Wzrasta ilość zachorowań na choroby dróg oddechowych. Zdrowie fizyczne ściśle zależy od prawidłowego oddychania.

Jogowie rozróżniają cztery sposoby oddychania:

• oddychanie górne – oddech obojczykowy;
• oddychanie środkowe – oddech piersiowy;
• oddychanie dolne – oddech przeponowy;
• pełne oddychanie joginów.

Praktykujący jogę przechodzą pewną szkołę ćwiczeń, za pomocą których uczą się kontrolować działanie swojego ciała poprzez posyłanie do każdego narządu i części ciała zwiększoną falę siły życiowej prany, która wzmacnia dany narząd. Oddychanie rytmiczne prowadzi człowieka do harmonii i wibracji z naturą, pomaga również w rozwoju jego sił utajnionych. Jogini potrafią również kontrolować oddychanie, poprzeć to leczą swoje choroby, zwyciężają lęk, zdenerwowanie i uczucia niższego rzędu.